Abstract
Инсоният адабий тафаккури ҳеч қачон муҳаббат ҳақидаги соф тушунчани жинсларнинг тавсифловчи номларига қаратмаган. Балки, муҳаббатни поклик ва покланишнинг ўзига хос фазилатлари бўлган Анахитага ўхшатиш бизнинг узоқ аждодларимиз “севги” ва “аёл” тушунчаларини ўйлаб топганлигининг ифодасидир. Кўпда аёллар эрки муаммосининг ўзига хос хусусиятлари ҳар доим сиёсатнинг бир томонини белгилайдиган оилавий муносабатлар кўриб чиқилади. Бу савол йигирманчи йиллар адабиётида анча тўлиқ ва чуқур акс этган.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.