ЖАМОАВИЙ МЕҲНАТ НИЗОЛАРИ ТУШУНЧАСИ ЎЗБЕКИСТОН ССР МЕҲНАТ ҲУҚУҚИ ТАЛҚИНИДА

Abstract

Жамият ривожланишининг муҳим белгиларидан бири ҳам инсонлар ўртасида фикрларнинг ёки манфаатларнинг турли-туман лиги билан баҳоланади. Манфаатлар тўқнашувининг содир бўлиши эса табиий ҳолат ҳисобланади. Шуниси эътиборлики манфаатлар тўқнашуви аксарият вазиятларда ижтимоий низоларнинг пайдо бўлишига сабаб бўлади. Яъни бир тараф иккинчи тарафнинг ўз олдига қўйган мақсадига эришиши учун қаршилик кўрсатади. Бу вазиятлар тарафлар ўртасида келишмовчиликларга олиб келади. Ўзбек тилининг изоҳли лўғатида “келишмовчилик” фикр, тушуниш, дунёқараш ва шу кабиларда бир-бирига мос эмаслик ҳамда қарама-қаршилик тушунилган. Меҳнат низолари эса иш берувчи ва ходим (ходимлар) ўртасида меҳнат қонунчилигини қўллаш юзасидан, жамоа шартномасини ва ҳатто меҳнат шартномасини тузиш, ўзгартириш ва бекор қилиш оқибатида ҳам келиб чиқади.