Abstract
O'zbek xalqining sevimli shoirlaridan biri bo'lgan Abdulla Oripovning she'rlari kirib bormagan xonadon bo'lmasa kerak.Abdulla Oripov she'riyatining qudrati yuksak darjadadagi badiiyligidadir.Lekin uning she'rlarida sun'iy badiiylik , zo'rma-zo'raki o'xshatishlar , mantiqqa zid bo'lgan jonlantirishlar orqali badiiyat yaratilmaydi.Uning har bir iborasi , har bir tashbehi haqiqatdir. Abdullar Oripov dono xalqimiz yaratgan maqollardan, matallardan va iboralardan shunday foydalanadiki, natijada shoir tilga olgan maqollaridan qayta she'riy umrini boshlaydi.Abdulla Oripovning har biri she'ri, har bir misrasining o'z ohanggi bor , uni sira boshqa ohangda aytib bo'lmaydi. She'riyatining o'ziga xosligi shundaki, u behad o'ziga xos shoir. U sevsa o'rtanib , qalamni taroshlab , avaylab, yonib ishga soladi. Shoir rostdan ham Vatan , ishq kuychisidir.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.