Abstract
N.Kuzaniskiy falsafasida inson muammosi asosiy o`rinni egalladi. N.Kuzanskiy xristianlikdagi inson tug`risidagi g‘oyalardan yuz o`girdi va bu borada insonni o`ziga xos «kichik olam» deb xisoblagan antik falsafiy g‘oyalariga tayandi. «Kichik olam», ya’ni insonning o‘zi va «katta olam», ya’ni universum «maksimal olam» — iloxiy mutloq tushunchalarni muomalaga kiritdi. Uning tushuntirishicha, kichik olam katta olamga, katta olam esa maksimal olamga o`xshaydi. N.Kuzanskiy insonni Xudoga shunchalik o`xshatadiki, natijada inson iloxiylashtiriladi. N.K. in-sonni «insoniylikning Xudosi» yoki «insonlashgan Xudo» deb ataydi. Uning fikricha, inson cheklangan va cheklanmagan moxiyat, cheksizlik va chek-langanlikning dialektik birligidan iboratdir. Inson Xudo yaratgan jamiki mavjudotlarning hammasidan xam ustun turadi.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.